Love Letters - In war and peace

‘Love Letters in War and Peace’ brengt het bijzondere verhaal van prille, toegewijde, verborgen en verboden liefdes.
 
Tussen de Frans-Duitse oorlog in 1870-71 en de Grote Depressie in 1929 kende de maatschappij en parallel de beeldende kunst een ware omwenteling.

In deze evolutie speelden kunstenaars een voortrekkersrol. Hun intellectuele, zintuiglijke en emotionele fijngevoeligheid verzette niet alleen bakens op artistiek vlak. Omdat ze zich vrijer in het dagelijkse leven bewogen, traden ze openlijk sociale codes met de voeten en doorbraken ze maatschappelijke conventies.
 
Hoogtepunten op de tentoonstelling zijn de liefdesbrieven van de dichter Oscar Wilde aan Alfred Douglas, van Dante Gabriel Rossetti aan Jane Morris (mevrouw William Morris), van Dora Carrington aan Lytton Strachey en van Stanley Spencer aan Hilda Carline.
 
Musea, bibliotheken en archieven van over de hele wereld maar ook tal van privéverzamelaars stellen hun collecties open. Door hun inbreng reizen topwerken van Hans Arp en Sophie Taeuber-Arp, Max Beckmann, Marc Chagall, Hannah Höch, Max Klinger, László Moholy-Nagy, Alfred Stieglitz, Charley Toorop en Félix Vallotton naar Gent.
 

 
Zoals de tentoonstelling ‘Love Letters in War and Peace’ de essentie van kunst en van het leven toont doorheen boodschappen van verlangen en affectie tussen geliefden, zo richt ook de Palestijns-Britse kunstenares Mona Hatoum zich in ‘Close Quarters’ op de complexiteit van relaties.
 
Het project ‘Close Quarters’ is samengesteld uit vroegere werken, zoals Incommunicado (1993), Quarters (1996), Grater Divide (2002), Nature Morte with Grenades (2006-7) en Daybed (2008). Centraal staat het bed in de gesloten ruimte als de plaats voor intimiteit, liefde, slaap, seksualiteit, geboorte en dood – of genezing, rust en vrede. Doch ‘Close Quarters’ verwijst ook naar soldatenkwartieren of naar een strijd ‘van dichtbij’ waar het bed een marteltuig kan worden tijdens het oorlogsgeweld.
 
Samen alluderen de werken zowel aan het leven in een veilige, alledaagse omgeving als aan dat in een conflictzone, in een hospitaal of een gevangenis. Dit kan afgeleid worden uit de draaiende prikkeldraad die de toegang tot de installatie afsluit, maar ook uit de granaten uit Murano-glas, die getuigen van een bijzondere schoonheid maar tegelijk verwijzen naar de potentiële destructieve kracht van een uiterst efficiënt vernietigingswapen dat hier echter tot scherven zou vallen mocht het geworpen worden.